Пісьменніца, адкрытая лесбійка і феміністка. Піша на расейскай і беларускай мовах.

Публікавалася ў літаратурных часопісах «Новы свет», «Прайдзісвет» і «Маладосць», альманахах «Першацвет» і «Паміж».

У 2018 годзе выпусціла дэбютную кнігу прозы «Крыштальная ноч».
Лаўрэатка прэміі «Дэбют» (2019 г.) у намінацыі «Проза».

Выпускніца «Школы маладога пісьменніка» і курсаў жаночага пісьма WLAG.

Нарадзілася ў 1992 у Менску. Паэтэса, левачка, беларуска/туркменка, жыхарка Расеі. Піша на расейскай і беларускай мовах – паэзію і аўтатыёры. У творчых тэкстах працуе з тэмамі няроўнасці і прыгнёту, экалогіі, траўмы і несвядомага.

Выпускніца курса «Крэатыўнае пісьмо» Галіны Рымбу ў ШМКІ (2021). Аўтарка паэтычнага зборніка «да 28» (Мінск, 2020). Публікацыі і ўдзел: Мроя, wir.by, Chrysalis Mag, Чытама, Tvar, фестываль дэкаланіяльнай паэзіі «Мяжа», калектыўны зін «Лічбавы пылок».

Паэтка, даследчыца амерыканскай, рускай і беларускай літаратуры 20–21 ст., магістрка літаратуразнаўства.

Нарадзілася ў Менску, вучылася ў Пецярбургу, Нью-Ёрку і Лондане, жыве ў Львове з партнёрам і коткай. Піша вершы на расейскай і англійскай мовах.

Вершы і пераклады публікаваліся ў Los Angeles Review of Books і Words Without Borders, у часопісах «Ф-Пiсьмо» на syg.ma, «Taubin» і «Двокроп'е», у зінах Ельскага ўніверсітэта і University College London і ў іншых месцах. Спецыяльная згадка прэмій «Цыкада» і прэміі ім. Аркадзя Драгамашчанка (2021).

Беларуская пісьменніца і журналістка, якая з 2015 года жыве ў Нью-Ёрку. Аўтарка трох мастацкіх зборнікаў апавяданняў у жанры метафізічнага sci-fi і рамана Смерці.net (2021) – мета-тэкста, у якім нон-фікшн, персанальныя сямейныя гісторыі, філасофскія даследаванні і траўматычныя ўспаміны паспяхова прыкідваюцца кібер-панкам.

У мінулым жыцці была беларускім музычным крытыкам і працавала ў «Белгазеце». Піша на расейскай з беларускім акцэнтам, зарабляе на жыццё журналістыкай або продажам васковага Напалеона, калекцыянуе сны беларусаў пра Аляксандра Лукашэнку ў рамках доўгайграючага арт-праекта; працуе з тэмамі персанальнай/калектыўнай памяці, нематы і афазіі ў неўралагічным і метафарычным сэнсе, і калектыўнага несвядомага як самаўсвядомленага тэксту.

Вучылася на журфаку БДУ і ў магістратуры мастацтваў Бард Каледжа (Нью-Ёрк), стыпендыятка рэзідэнцый Macdowell, VCCA і Djerassi. Кнігі траплялі ў лонг-лісты прэмій «НОС», «Нацыянальны Бэстсэлер» і «Вялікая Кніга», а таксама шорт-ліст «Прэміі Андрэя Белага».

Пісьменніца, феміністка, бежанка. Нарадзілася ў Менску, зараз жыве ва Львове. Скончыла юрыдычны факультэт БДУ і Школы маладога пісьменніка. Аўтарка кнігі "Я і ёсць рэвалюцыя" (2021).

Пісьменні_ца, квір-фем актывіст_ка.

Жыл_а і працавал_а ў Менску, Стакгольме, Кіеве і Тбілісі. У сваіх тэкстах факусуецца на тэмах блізкасці, сэксуальнасці, траўмы і ментальнага (не)здароўя.

Удзельніча_ла ў зінах «На сябе», «Дзесьці», «Гісторыі, пра якія маўчаць», публікава_ла ў The Village, зборніку эмігранцкай прозы «Нам ёсць што сказаць». Выпусці_ла дзве кнігі: зборнік прозы «Апошні аўтобус сыходзіць у восем» (2021) і аўта-фікшэн аповесць «Пятнаццаць дзён, пакуль я памірала» (2019).

Рэзідэнт_ка Варшаўскага Дома Культуры (SDK), 2022.

Арганізатар_ка адкрытых жаночых* чытанняў у Менску, групы па фем-пiсьме ў Тбілісі. Выпускні_ца курсаў жаночага пісьма WLAG.